1 kans op…?

21 september

4.30u de wekker gaat af.. verward kijk ik… ah ja, pick up! Opstaan… Ik krijg een vieze blik van Grace & Charlie, onze 2 teckels die mee boven slapen.. Zo vroeg mens, niet goed wijs ..

Enfin, slaapoogjes, maar, onderweg naar Jette! Flink aangemeld, zoals het hoort, naar boven .. En nu? Wachten .. Zoals ik al aangaf, geduld moet je wel bezitten hoor in dit traject..

Om 7.10u komen ze de kamer binnen, ik moet me omkleden, en klaar houden voor tegen 8.15u naar beneden te gaan .. Dus op het gemakje doe ik die sexy operatie schort aan, uiteraard eerst nog eens verkeerd, waardoor de verpleegster goedgeluimd de dag begint.

Beneden aangekomen word ik met bed en al in het rijtje gezet. Tot straks he mevrouw, en succes!! Waarom vind ik mevrouw zo oud klinken?

Tegen 8.40 is het de verpleegster succesvol gelukt een infuus te prikken. Voor de allereerste keer, zat het ineens op de juiste plek! 10 punten voor haar!

Om 9.10u zie ik de bezorgdheid op de gezichten.. De dokter komt naar mijn bed, de anesthesiste staat in file en is te laat.. mogen ze zonder verdoving werken? NEE, gil ik net niet.. ik wacht wel! geen probleem!!

20 minuten later komt mevrouw file binnengestormd, en nog eens 5 minuten later gaat het licht uit..

Bij het ontwaken vraag ik direct aan de eerste verpleegster dat ik zie hoeveel eicellen ze vonden. “3 mevrouw”

Wacht.. dat kan niet.. zeker dat je het juiste dossier hebt? ik dommel even weg.. bij het ontwaken, andere verpleegster, zelfde vraag, zelfde antwoord!

blijkbaar zaten er 2 follikels, en had 1 een duo surprise..

Na een check up en informatie briefing mag ik naar huis..

Wachten op telefoon hoe het met mijn “drieling” gesteld is..

 

24 september

vanaf 10u zit ik te spannen en te zenuwen ..  Om 11.20u gaat dan EINDELIJK de telefoon..

“Mevrouw, kan u om 12.30u in Brussel zijn? u krijgt een embryo teruggeplaatst..”

WE ZIJN AL ONDERWEG !!!!
Wanneer we in het wachtkamertje omgekleed klaar zitten, trek ik een foto van mij en mijn echtgenoot.. ik vond hem precies de slachter van Hostel.. Hij lacht, maar heeft geen idee waarom, het zullen de zenuwen zijn ..

Wanneer ik klaar lig, duwt de vrouw een echo apparaat op mijn buik, we mogen volgen wat er gebeurd.. De eerste keer dat ik dit zie.. We krijgen ook uitleg over wat we zien, en dan uiteindelijk wijst ze het aan, ons kleine celletje..

nu een klein wit puntje… maar al zo mooi om te zien .. ik krijg er tranen van.. geen idee waarom .. voor ons is dit al ons kleintje.. het is het beste embryo dat we ooit al gehad hebben..

Nu wachten en braaf zij, tot 6 oktober.. en dan, dan wil ik knallende strepen zien …

 

 

Een gouden randje ..

 

Vrijdag 16 september op de eerste echo controle was het best positief, 5 grote eicellen, en enkele kleindere. Wachten op telefoon in de namiddag van de monitoring. Toen ze belde kreeg ik te horen om nog even verder te spuiten. Maandag terug op controle komen.  En heel waarschijnlijk woensdag al pick up .. Een beetje overdonderd, maar goed, zij weten wat ze doen.

Maandag op de echo was er een compleet ander beeld te zien.. Verdwaasd keek ik op het scherm en zag dat mijn linkse eileider gewoon leeg was.. NIKS!! Zelfs geen kleine follikel.. De vrouw die de echo nam, was even verward als ik en bleef maar draaien en kijken.. maar gewoon, alles was weg.. Rechts zat nog 1 grote en 2 middelmatige en voor de rest ook niks meer.. Compleet verdwenen .. Wachten op de telefoon van monitoring was weeral het verdict.. Maar vooorbereiden op een escape iui of afbreking van de poging…

Om 17.40u ging dan EINDELIJK de telefoon .. “onmiddellijk stoppen met alle medicatie, en vanavond om 21u pregnyl, woensdag pick up” Euhm .. jullie hebben toch het juiste dossier, was mijne eerste gedachte .. Ja ja, u staat als eerste op de planning omdat het onder volledige narcose is he..

goh, teleurgesteld legde ik de telefoon neer.. pick up voor 1 follikel? waar er niet eens zeker een eicel inzit? Voor mij een complete weg gesmeten poging..

Ik zag deze pick up compleet niet zitten .. Waarom laat mijn lichaam mij zo in de steek?

En dan onverwachte berichtjes, van mensen, lotgenootjes.. die ongeveer het zelfde hadden.. maar met een positief resultaat..

Elke kans is er eentje, je hebt uiteindelijk toch maar 1 embryo nodig om zwanger te worden..

 

dus, op kousenvoetjes, met een beetje moed.. Zullen we onze woensdag 21 september, om 7u melden voor de pick up ..  In de hoop, dat deze 4de poging, de onze mag worden ..

 

De ooievaar ..

 

Vandaag was ik op een dierenbeurs, komen we aan de vijvervogels, staat daar een ooievaar tussen de vogels! Heb ik wel even een “klapke” gedaan hoor met hem .. Heb hem ons adres nog eens gegeven, en gevraagd of hij zo lief zou willen zijn, ons dit jaar niet over te slagen. Hij moest het niet perse zelf doen! Mag gerust een collega, vriend of familie zijn .. Als dat 9 maanden pakje er nu maar eens komt..

wij zijn nu 3 dagen terug bezig, puregon spuiten, het loopt gelukkig vlot; we kenden het systeem, dus dat was wel ok. Het spuiten zelf.. hmm vlekkeloos zou ik het niet noemen. Door zoveel af te vallen, heb ik redelijk veel veloverschot, en is het duidelijk veel gevoeliger dan de vorige keren om te spuiten. Nog maar 3 prikken gedaan en we hebben al 3 blauwe plekken en 2x een spier geraakt .. auwie !!

Ook zie ik mezelf gewoon met de dag opzwellen, raar genoeg!  ach ja, we zullen dat maar als een positief voorteken beschouwen zeker? vrijdag moeten we terug op controle, dan weten we weer meer..

Op naar een geslaagde 4de pick up en ons kleine wolkje ..

 

Geduld is een schone deugd!

GEK!! Dat word ik binnenkort!! Of zijn we dat al..? “Zucht”

Ik ben nu aan het wachten, we gaan ICSI4 opstarten in Jette, uit eerdere onderzoeken bij hen bleek ik medisch in orde te zijn.

Enfin in orde..

Ik heb een gekantelde baarmoeder en een korte baarmoederhals en PCO, onze problemen..

Oh, en een dosis pech volgens onze arts, eicellen zijn in orde, voor hen is Mario zijn staal in orde voor ICSI.. Een zwangerschap zou niet lang mogen duren..

 

Maar goed, ondertussen wachten we dus op mijn regels, die geven het startschot.. Maar net, nu ze mogen doorkomen, loop ik al 10 dagen met rugpijn, migraine aanvallen, humeurwisselingen, erger dan het weer in dit landje, vreetbuien, oookal kan ik maar 2 happen op, enfin, het zonnetje in huis!

Maar geen regels!! Die krengen weten je toch elke keer weer, op de proef stellen.. Mogen ze komen blijven ze weg, wil je ze weg, blijven ze komen ..

 

Net zoals ie vragen trouwens!!

“Oh, wanneer komen er kindjes?” “Zijn jullie al aant oefenen?” “Aleh, ge weet niet wat ge mist!” “Begint er niet aan, je bent ten minste vrij!” Jah, met 14 honden ben je natuurlijk erg vrij ..

 

Mensen en hun goed bedoelde advies..

Ik en mijn engelengeduld …

 

We worden op de proef gesteld ..